Η Διαπολιτισμική Ικανότητα είναι ένα σύνολο τρόπων σκέψης/δεξιοτήτων που περιλαμβάνει την πολιτισμική κατανόηση του εαυτού και την κατανόηση των άλλων. Είναι ακόμη περισσότερο ένα πλεονέκτημα για τα διαφορετικά περιβάλλοντα σε έναν ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου αλληλεπιδρούμε με ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς, εθνότητες, θρησκείες, φυλές, κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, εθνικότητες κ.λπ., που διαμορφώνονται από διαφορετικές αξίες, πεποιθήσεις και εμπειρίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Διαπολιτισμική Ικανότητα μπορεί να επηρεάσει θετικά την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ισότητα και την ανάπτυξη δημιουργώντας μια γέφυρα που συνδέει και ενθαρρύνει την αλλαγή και την προσαρμογή της συμπεριφοράς στις πολιτισμικές ομοιότητες και διαφορές.
Η ανάπτυξη της Διαπολιτισμικής Ικανότητας εξαρτάται από την κατανόηση του εαυτού που είναι: «Η κατανόηση των δικών μας πολιτιστικών αξιών, πεποιθήσεων και ιδεών» και από την κατανόηση των άλλων: «Η κατανόηση των πολιτιστικών διαφορών των άλλων ανθρώπων».
Υπάρχουν δύο τύποι πολιτισμών: Παρατηρήσιμοι και Μη Παρατηρήσιμοι πολιτισμοί. Οι Παρατηρήσιμοι Πολιτισμοί περιλαμβάνουν «Απτά αντικείμνενα που δημιουργούνται από μια ομάδα ανθρώπων που αντικατοπτρίζονται σε παρατηρήσιμες συμπεριφορές» (Παράδειγμα: Τρόφιμα, ρούχα, μουσική, τέχνη κ.λπ.), ενώ οι Μη Παρατηρήσιμοι περιλαμβάνουν «Τις βασικές αξίες, πεποιθήσεις και ιδέες που μαθαίνονται από την ομάδα στην οποία ανήκει κάποιος και καθοδηγούν τις στάσεις τους». (Παράδειγμα: Θρησκεία, εργασιακή ηθική, κίνητρα κ.λπ.)
Συνεπώς, οι εργοδότες του 21ου αιώνα εκτιμούν ιδιαίτερα τα συστατικά των διαπολιτισμικών ικανοτήτων όπως: η κατανόηση των διαφορετικών πολιτιστικών πλαισίων και απόψεων και το άνοιγμα σε νέες ιδέες και τρόπους σκέψης.
Με αυτό εννοούμε ότι ο ποικιλόμορφος κόσμος στον οποίο ζούμε είναι ένας συνδυασμός πολλών πολιτισμών, αξιών και τρόπων αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Ο τροχός «Διαστάσεις της Διαφορετικότητας» δείχνει την πολυπλοκότητα των φίλτρων διαφορετικότητας μέσω των οποίων όλοι μας επεξεργαζόμαστε ερεθίσματα και πληροφορίες. Αυτές οι διαστάσεις περιλαμβάνουν το φύλο, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τη φυλή, την οικογενειακή κατάσταση, την εθνικότητα και πολλά άλλα στοιχεία.
Αντίστοιχα, η έννοια του «Μοντέλου των Τεσσάρων Επιπέδων» μιλάει για την Προσωπικότητα, τις Εσωτερικές, Εξωτερικές & Οργανωτικές Διαστάσεις. Αυτά τα επίπεδα αφορούν τις πτυχές της ποικιλομορφίας πάνω στις οποίες έχουμε ή δεν έχουμε τον έλεγχο.
Σε ξεχωριστό επίπεδο, οι δύο τύποι προκαταλήψεων «Έμμεση ή Ασυνείδητη Προκατάληψη» λειτουργούν έξω από την επίγνωση του ατόμου και μπορεί να έρχονται σε άμεση αντίθεση με τις ενστερνισμένες πεποιθήσεις και αξίες ενός ατόμου.
Αυτό που είναι τόσο επικίνδυνο με την έμμεση προκατάληψη είναι ότι «διεισδύει αυτόματα στη συμπεριφορά ενός ατόμου και είναι έξω από την πλήρη επίγνωση αυτού του ατόμου» (Εθνικό Κέντρο Πολιτιστικής Ικανότητας, Πανεπιστήμιο).
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις προκαταλήψεις είναι έμμεσες, όπως η προκατάληψη εντός της ομάδας που είναι η τάση των ανθρώπων να αντιμετωπίζουν με κάποια προτίμηση άλλα άτομα που ανήκουν στην ίδια ομάδα με αυτούς.
Με τη σειρά της, η Επικοινωνία αποτελεί τη διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών και ο πολιτισμός στην επικοινωνία αναφέρεται στην επίδραση των πολιτιστικών χαρακτηριστικών των ατόμων που επικοινωνουν σε αυτή τη διαδικασία. Ως εκ τούτου, τα χαρακτηριστικά της κουλτούρας μας επηρεάζουν αυτήν την επικοινωνία, οπότε το να μάθουμε για αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε ζητήματα, να τα αντιμετωπίσουμε και να επικοινωνούμε καλύτερα.
Συμπερασματικά, η Διαπολιτισμική Ικανότητα σημαίνει την οικοδόμηση σχέσεων όπου η επιτυχία χωρών, πόλεων και ατόμων στην παγκόσμια αρένα εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις ατομικές και συλλογικές ικανότητες ικανοποιητικής επικοινωνίας με άτομα που έχουν διαφορετικό υπόβαθρο.
Έτσι, οι δεξιότητες του 21ου αιώνα περιλαμβάνουν τις ικανότητες και τη διάθεση για μάθηση που έχουν αναγνωριστεί ως απαραίτητες για την επιτυχία στην κοινωνία και τους χώρους εργασίας μας από εκπαιδευτικούς, ηγέτες επιχειρήσεων, ακαδημαϊκούς και κυβερνητικούς οργανισμούς, ενώ η κοινωνική και διαπολιτισμική αλληλεπίδραση, η επικοινωνία, η συνεργασία, η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα παραμένουν οι δεξιότητες που απαιτούνται για την καριέρα και τη ζωή μας στον αιώνα που ζούμε.